佛说大乘无量寿庄严清净平等觉经
rénwèijìng
búzìcánjù
nánkěxiánghuà
chánghuáijiāomàn
人畏敬。不自惭惧。难可降化。常怀骄慢。
làiqíqiánshì
fúdéyínghù
jīnshìwéiè
fúdéjìnmiè
shòu
赖其前世。福德营护。今世为恶。福德尽灭。寿
mìngzhōngjìn
zhūèràoguī
yòuqímíngjí
jìzàishénmíng
命终尽。诸恶绕归。又其名籍。记在神明。
wúcóngshělí
dàndéqiánxíng
rùyúhuǒhuò
yāngjiùqiānyǐn
殃咎牵引。无从舍离。但得前行。入于火镬。
shēnxīncuīsuì
shénxíngkǔ
jí
dāngsīzhīshí
huǐfùhéjí
身心摧碎。神形苦极。当斯之时。悔复何及。
qíwǔzhě
shìjiānrénmín
xǐyǐxièdài
bùkěnzuòshàn
zhìshēn
其五者。世间人民。徙倚懈怠。不肯作善。治身
xiūyè
fùmǔjiàohuì
wéilìfǎnnì
pìrúyuànjiā
bùrúwú
修业。父母教诲。违戾反逆。譬如怨家。不如无
zǐ
fùēnwéiyì
wúyǒubàocháng
fàngzì
yóusàn
dānjiǔ
子。负恩违义。无有报偿。放恣。游散。耽酒。
shìměi
lǔhù
dǐtū
bùshìrénqíng
wúyìwúlǐ
bùkě
嗜美。鲁扈。抵突。不识人情。无义无礼。不可
jiànxiǎo
liùqīnjuànshǔ
zīyòngyǒuwú
bùnéngyōuniàn
bù
谏晓。六亲眷属。资用有无。不能忧念。不
wéifùmǔzhīēn
bùcúnshīyǒuzhīyì
yìniànshēnkǒu
céng
惟父母之恩。不存师友之义。意念身口。曾
wúyíshàn
búxìnzhūfójīngfǎ
búxìnshēngsǐshànè
yùhài
无一善。不信诸佛经法。不信生死善恶。欲害
76
佛说大乘无量寿庄严清净平等觉经
zhēnrén
dòuluànsēngzhòng
yúchīméngmèi
zìwéizhìhuì
bù
真人。斗乱僧众。愚痴蒙昧。自为智慧。不
zhīshēngsuǒcónglái
sǐsuǒqùxiàng
bùrénbúshùn
xīwàng
知生所从来。死所趣向。不仁不顺。希望
chángshēng
cíxīnjiàohuì
érbùkěnxìn
kǔkǒuyǔyǔ
wú
长生。慈心教诲。而不肯信。苦口与语。无
xīnzhōngbìsè
yìbùkāijiě
dàmìngjiāngzhōng
yìqírén
益其人。心中闭塞。意不开解。大命将
huǐjùjiāozhì
búyùxiūshàn
línshínǎihuǐ
终。
huǐzhīyúhòu
悔惧交至。不豫修善。临时乃悔。悔之于后。
jiānghéjíhū
tiāndìzhījiān
wǔdàofēnmíng
shànèbàoyìng
将何及乎。天地之间。五道分明。善恶报应。
huòfúxiāngchéng
shēnzìdāngzhī
wúshuídàizhě
shànrénxíng
祸福相
shàn
承。身自当之。无谁代者。善人行
cóngmíngrùmíng
èrénxíngè
cóngkǔ
cónglèrùlè
善。从乐入乐。从明入明。恶人行恶。从苦
rùkǔ
cóngmíngrùmíng
shuínéngzhīzhě
dúfózhīěr
jiào
入苦。从冥入冥。谁能知者。独佛知耳。教
yǔkāishì
xìnxíngzhěshǎo
shēngsǐbùxiū
èdàobùjué
rú
语开示。信行者少。生死不休。恶道不绝。如
shìshìrén
nánkějùjìn
gùyǒuzìránsāntú
wúliàngkǔnǎo
是世人。难可具尽。故有自然三途。无量苦恼。
zhǎnzhuǎnqízhōngshìshìlěijié
wúyǒuchūqī
nándéxiètuō
辗转其中。世世累劫。无有出期。难得解脱。
77
佛说大乘无量寿庄严清净平等觉经
tòngbùkěyán
rúshìwǔ
èwǔtòngwǔshāo
pìrúdàhuǒ
fén
痛不可言。如是五恶五痛五烧。譬如大火。焚
shāorénshēn
ruònéngzìyúqízhōngyìxīnzhìyì
duānshēnzhèng
烧人身。若能自于其中一心制意。端身正
niàn
yánxíngxiāngfú
suǒzuòzhìchéng
dúzuòzhūshàn
bùwéi
念。言行相副。所作至诚。独作诸善。不为
zhòngè
shēndúdùtuō
huòqífúdé
kědéchángshòuníhuán
众恶。身独度脱。获其福德。可得长寿泥洹
zhīdào
shìwéiwǔdàshànyě
之道。是为五大善也。
chóngchónghuìmiǎndìsānshíliù
重
fógàomílè
重诲勉第三十六
wúyùrǔděngrúshìwǔèwǔtòngwǔ
佛告弥勒。吾语汝等。如是五恶五痛五
zhǎnzhuǎnxiāngshēng
gǎnyǒufàncǐ
dānglì
èqù
shāo
烧。辗
huòqíjīnshì
转相生。敢有犯此。当历恶趣。
sǐshēngbùdé
shìzhòngjiànzhī
xiānbèibìngyāng
或其今世。先被病殃。死生不得。示众见之。
huòyúshòuzhōng
rùsānèdàochóutòngkùdú
zìxiāngjiāorán
或于寿终。入三恶道。愁痛酷毒。自相燋然。
gòngqíyuànjiā
gèngxiāngshāshāng
cóngxiǎowēiqǐ
chéngdà
共其怨家。更相杀伤。从小微起。成大
78
佛说大乘无量寿庄严清净平等觉经
kùnjù
jiēyóutānzhuócáisè
bùkěnshīhuì
gèyùzìkuài
wú
困剧。皆由贪著财色。不肯施惠。各欲自快。无
fùqūzhí
chīyùsuǒpò
hòujǐzhēnglì
fùguìrónghuá
dāng
复曲直。痴欲所迫。厚己争利。富贵荣华。当
shíkuàiyì
bùnéngrěnrǔ
bùwùxiūshàn
wēishìwújǐ
suí
时快意。不能忍辱。不务修善。威势无几。随
yǐmómiètiāndàoshīzhāng
zìránjiūjǔ
qióngqióngzhōngzhōng
以磨灭。天道施张。自然糺举。茕
dāngrùqízhōng
gǔjīnyǒushì
茕忪忪。
tòngzāikěshāngrǔděngdé
当入其中。古今有是。痛哉可伤。汝等得
fójīngyǔ
shúsīwéizhī
gèzìduānshǒu
zhōngshēnbúdài
佛经语。熟思惟之。各自端守。终身不怠。
zūnshèngjìngshàn
réncíbóài
dāngqiúdùshì
báduànshēngsǐ
尊圣敬善。仁慈博爱。当求度世。拔断
zhòngèzhīběn
dānglísāntú
yōubùkǔtòngzhīdào
生死
ruòcáozuò
众恶之本。当离三途。忧怖苦痛之道。若曹作
shàn
yúnhédìyī
dāngzìduānxīn
dāngzìduānshēn
ěrmù
善。云何第一。当自端心。当自端身。耳目
kǒubí
jiēdāngzìduān
shēnxīnjìngjié
yǔshànxiāngyìng
wù
口鼻。皆当自端。身心净洁。与善相应。勿
suíshìyù
búfànzhūè
yánsèdānghé
shēnxíngdāngzhuān
随嗜欲。不犯诸恶。言色当和。身行当专。
dòngzuòzhānshì
āndìngxúwéi
zuòshìcāngcù
bàihuǐzàihòu
动作瞻视。安定徐为。作事仓卒。败悔在后。
79
佛说大乘无量寿庄严清净平等觉经
wéizhībúdì
wángqígōngfū
为之不谛。亡其功夫。
rúpíndébǎodìsānshíqī
如贫得宝第三十七
rǔděngguǎngzhídéběn
wùfàndàojìn
rěnrǔjīngjìn
cí
汝等
xīnzhuānyī
广植德本。勿犯道禁。忍辱精进。慈
zhāijièqīngjìng
yírìyíyè
shèngzàiwúliàngshòu
心专一。斋戒清净。一日一夜。胜在无量寿
guówéishànbǎisuì
suǒyǐzhěhé
bǐfóguótǔ
jiējīdézhòng
国为善百岁。所以者何。彼佛国土。皆积德众
shàn
wúháofàzhīè
yúcǐxiūshànshírìshíyè
shèngyútā
善。无毫发之恶。于此修善十日十夜。胜于他
fāngzhūfóguózhōng
wéishànqiānsuì
suǒyǐzhěhé
tāfāngfó
方诸佛国中。为善千岁。所以者何。他方佛
guó
fúdézìrán
wúzàoèzhīdì
wéicǐshìjiān
shànshǎo
国。福德自然。无造恶之地。唯此世间。善少
èduō
yǐnkǔshídú
wèichángníngxī
wúāirǔděng
kǔxīn
恶多。饮苦食毒。未尝宁息。吾哀汝等。苦心
huìyù
shòuyǔjīngfǎ
xīchísīzhī
xīfèngxíngzhī
zūnbēi
诲喻。授与经法。悉持思之。悉奉行之。尊卑。
nánnǚ
juànshǔ
péngyǒuzhuǎnxiāngjiàoyǔ
zìxiāngyuējiǎn
男女。眷属。朋友。转
80
相教语。自相约检。
《佛说无量寿经》注音版-定稿
