论 语 学而第一
子曰：“学而时习之，不亦悦乎？有朋自远方来，不亦乐乎？人不知而不愠，不亦君子乎？”
有子曰：“其为人也孝悌，而好犯
shàngzhě
yǒuzǐ
yuē
qí
wéirényěxiàotì
érhǎofàn
bùyùn
bù
yì
jūnzǐ
hū
yǒupéngzìyuǎnfānglái
bù
yì
lè
hū
rénbùzhī
ér
zǐ
yuē
xuéér
shí
xí
zhī
bù
yì
yuèhū
xuéér
dì
yī
上者，鲜矣；不好犯上，而好作乱者，
wèizhīyǒuyě
jūnzǐ
wùběn
běn
lì
érdàoshēng
xiào
dì
yězhě
qí
wéirénzhīběnyǔ
xiǎnyǐbùhǎofànshàngérhǎozuòluànzhě
未之有也。君子务本，本立而道生。孝弟也者，其为仁之本与！”
子曰：“巧言令色，鲜矣仁！”
céngzǐzǐ
yuē
qiǎoyánlìngsè
xiǎnyǐ
rén
曾子曰：“吾日三省吾身：为人谋
1
yuēwúrìsānxǐngwúshēnwéirénmóu
而不忠乎？与朋友交而不信乎？传不习乎？”
bù
xí
hū
érbùzhōnghūyǔpéngyǒujiāoérbùxìnhūchuán
子曰：“道千乘之国，敬事而信，节用而爱人，使民以时。”
子曰：“弟子，入则孝，出则悌，谨而信，泛爱众，而亲仁。行有馀力，则以学文。”
子夏曰：“贤贤易色；事父母，能
jié
qí
lì
shìjūn
néngzhì
qíshēn
yǔpéngyǒujiāo
yánéryǒuxìn
suīyuēwèixué
wú
bì
wèizhīxuéyǐ
zǐ
xiàyuē
xiánxiányì
sè
shì
fùmǔ
néng
zéyǐ
xuéwén
jǐnér
xìn
fan
àizhòng
ér
qīnrén
hángyǒuyú
lì
zǐ
yuē
dì
zǐ
rù
zéxiào
chūzé
tì
jiéyòngér
ài
rén
shǐmínyǐ
shí
zǐyuēdàoqiānchéngzhīguójìngshìérxìn
竭其力；事君，能致其身；与朋友交，言而有信。虽曰未学，吾必谓之学矣。”
子曰：“君子不重，则不威；学则不固。主忠信，无友不如已者。过则勿
2
zǐyuējūnzǐbùzhòngzébùwēixuézé
bùgùzhǔzhōngxìnwúyǒubùrúyǐzhěguòzéwù
惮改。”
céngzǐ
dàngǎi
曾子曰：“慎终追远，民德归厚
yuēshènzhōngzhuīyuǎnmíndéguīhòu
矣。”
子禽问于子贡曰：“夫子至于是邦
yě
bìwénqízhèng
qiúzhīyǔ
yì
yǔ
zhīyǔ
zǐgòngyuē
fūzǐ
wēn
liáng
gōng
jiǎn
ràngyǐ
zǐ
qínwènyúzǐgòngyuē
fūzǐ
zhì
yú
shìbāng
yǐ
也，必闻其政，求之与？抑与之与？”子贡曰：“夫子温、良、恭、俭、让以得之。夫子之求之也，其诸异乎人之求之与？”
子曰：“父在，观其志；父没，观
qíháng
sānniánwúgǎiyú
fù
zhīdào
kěwèixiàoyǐ
zǐ
yuē
fù
zài
guānqí
zhì
fùméi
guān
zhīyǔdézhī
fūzǐ
zhīqiúzhī
yě
qízhū
yì
hūrénzhīqiú
其行；三年无改于父之道，可谓孝矣。”
有子曰：“礼之用，和为贵。先王
zhīdào
sī
wéiměi
xiǎodàyóuzhī
yǒusuǒ
bùxíng
3
yǒuzǐyuēlǐzhīyònghéwéiguìxiānwáng
之道，斯为美；小大由之。有所不行，
论语带拼音完整版
