论 语
xuéér
dì
yī
lùnyǔ
学而第一
zǐ
yuē
xuéérshíxí
zhī
bù
yìyuèhū
yǒupéngzìyuǎnfānglái
子曰：“学而时习之，不亦悦乎？有朋自远方来，
bù
yì
lè
hū
rénbùzhīérbùyùn
bù
yìjūnzǐ
hū
不亦乐乎？人不知而不愠，不亦君子乎？”
yǒuzǐ
yuē
qíwéirényěxiàotì
érhǎofànshàngzhě
xiǎnyǐ
有子曰：“其为人也孝悌，而好犯上者，鲜矣；
bùhǎofànshàng
érhǎozuòluànzhě
wèizhīyǒuyě
jūnzǐ
wùběn
běn
不好犯上，而好作乱者，未之有也。君子务本，本
lì
érdàoshēng
xiàodì
yězhě
qíwéirénzhīběnyǔ
立而道生。孝弟也者，其为仁之本与！”
zǐ
yuē
qiǎoyánlìngsè
xiǎnyǐ
rén
子曰：“巧言令色，鲜矣仁！”
céngzǐ
yuē
wú
rìsānxǐngwúshēn
wéirénmóuérbùzhōnghū
曾子曰：“吾日三省吾身：为人谋而不忠乎？
yǔpéngyǒujiāoérbùxìnhū
chuánbù
xí
hū
与朋友交而不信乎？传不习乎？”
zǐ
yuē
dàoqiānchéngzhīguó
jìngshìérxìn
jiéyòngér
àirén
子曰：“道千乘之国，敬事而信，节用而爱人，
1
shǐmínyǐshí
使民以时。”
zǐ
yuē
dìzǐ
rù
zéxiào
chūzé
tì
jǐnérxìn
fanàizhòng
子曰：“弟子，入则孝，出则悌，谨而信，泛爱众，
érqīnrén
hángyǒuyú
lì
zéyǐ
xuéwén
而亲仁。行有馀力，则以学文。”
zǐ
xiàyuē
xiánxiányì
sè
shìfùmǔ
néngjié
qí
lì
shìjūn
子夏曰：“贤贤易色；事父母，能竭其力；事君，
néngzhìqíshēn
yǔpéngyǒujiāo
yánéryǒuxìn
suīyuēwèixué
wúbìwèi
能致其身；与朋友交，言而有信。虽曰未学，吾必谓
zhīxuéyǐ
之学矣。”
zǐ
yuē
jūnzǐ
bùzhòng
zébùwēi
xuézébùgù
zhǔzhōngxìn
子曰：“君子不重，则不威；学则不固。主忠信，
wúyǒubùrúyǐ
zhě
guòzéwùdàngǎi
无友不如已者。过则勿惮改。”
céngzǐ
yuē
shènzhōngzhuīyuǎn
míndéguīhòuyǐ
曾子曰：“慎终追远，民德归厚矣。”
zǐ
qínwènyúzǐ
gòngyuē
fūzǐ
zhìyúshìbāngyě
bìwénqí
子禽问于子贡曰：“夫子至于是邦也，必闻其
zhèng
qiúzhīyǔ
yìyǔ
zhīyǔ
zǐ
gòngyuē
fūzǐ
wēn
liáng
政，求之与？抑与之与？”子贡曰：“夫子温、良、
2
gōngjiǎnràngyǐdézhīfūzǐzhīqiúzhīyěqízhūyìhūrénzhīqiú
恭、俭、让以得之。夫子之求之也，其诸异乎人之求
zhīyǔ
之与？”
zǐ
yuē
fùzài
guānqízhì
fùméi
guānqíháng
sānniánwú
子曰：“父在，观其志；父没，观其行；三年无
gǎiyú
fùzhīdào
kěwèixiàoyǐ
改于父之道，可谓孝矣。”
yǒuzǐ
yuē
lǐ
zhīyòng
héwéiguì
xiānwángzhīdào
sīwéiměi
有子曰：“礼之用，和为贵。先王之道，斯为美；
xiǎodàyóuzhī
yǒusuǒbùxíng
zhīhéérhé
bùyǐ
lǐ
jiézhī
yì
bù
小大由之。有所不行，知和而和，不以礼节之，亦不
kěxíngyě
可行也。”
yǒuzǐ
yuē
xìnjìnyū
yì
yánkěfùyě
gōngjìnyūlǐ
yuǎn
有子曰：“信近於义，言可复也。恭近於礼，远
chǐ
rǔ
yě
yīnbùshīqíqīn
yì
kězōngyě
耻辱也。因不失其亲，亦可宗也。”
zǐ
yuē
jūnzǐ
shíwúqiúbǎo
jūwúqiúān
mǐnyūshìérshèn
子曰：“君子食无求饱，居无求安，敏於事而慎
yūyán
jiùyǒudàoérzhèngyān
kěwèihǎoxuéyěyǐ
於言，就有道而正焉，可谓好学也已。”
3
(完整版)论语(拼音版)
